Huub van Vleuten is als medewerker Technische Dienst bij de Archipel Zorggroep, locatie De Landrijt verantwoordelijk voor het up to date houden van de techniek en van de inventaris. Huub glimlacht: ”Voor een losse stoelpoot, een verstopt toilet of een nieuw batterijtje, ze bellen me. Dus was het logisch dat ze mij vroegen toen er een probleem met de portofoons opdook.” 

De Landrijt is een verpleeghuis voor mensen met aandoeningen als Korsakov, Huntington, Parkinson en dementie bij jonge mensen. De locatie De Landrijt van De Archipel is een kenniscentrum voor deze aandoeningen. Dat houdt in dat de gespecialiseerde zorg die de niet meer zelfstandige bewoners en cliënten nodig hebben, hier met wetenschappelijk onderzoek verder ontwikkeld wordt. Met het doel hen zo goed mogelijk te kunnen verzorgen en te begeleiden. En om hen een prettig woon- en leefklimaat te kunnen bieden.

Twee woontorens

De cliënten van De Landrijt wonen sinds enkele jaren in een nieuw gebouw in Eindhoven. Het bestaat uit twee woontorens van vijf en negen verdiepingen. De website meldt dat het voldoet aan alle eisen en wensen van de huidige tijd. Op de begane grond bevinden zich de behandelruimtes, voor bijvoorbeeld fysiotherapie, de dagbehandeling met twee eigen ateliers en de werkplaats voor arbeidsmatige dagbesteding. Ook zijn daar restaurant Gasterij, de cadeaushop, de beautysalon, de fitnessruimte en het internetcafé gevestigd.

Speciale BHV-eisen

“Vanuit BHV-oogpunt is ons 20.000 vierkante meter grote gebouw heel bijzonder“, vertelt Huub. De circa 200 bewoners wonen in groepen van ongeveer negen mensen op gesloten afdelingen. Als er brand ontstaat, moeten er dus speciale maatregelen getroffen worden voor de veiligheid van de hulpbehoevende bewoners. Afdelingen kunnen op afstand ontgrendeld worden en met brandwerende deuren zijn gevarenzones af te sluiten. Dat stelt hoge eisen aan de bedrijfshulpverlening. Maar de drie portofoons van de BHV werkten niet naar behoren. Op de bovenste verdiepingen was de portofoon communicatie met de centrale coördinator beneden in de hal ronduit slecht. “Onacceptabel natuurlijk”, aldus Huub.

Onvoldoende bereik

Gaat er ergens in het gebouw een brandmelder af, dan moet er een BHV’er heen om te verkennen wat er aan de hand is. Huub vertelt: “Maar met de oude portofoons konden we elkaar maar moeilijk bereiken. Nu waren dat ook weer niet van die geavanceerde toestelletjes. Maar onze leverancier hielp ons niet aan oplossingen, terwijl er wel een potentieel onveilige situatie was. Ik ben via de importeur bij OTOS LMR Systems uitgekomen. Marcel Coenen is toen bij ons langsgekomen en heeft op wel 30 plekken in het gebouw metingen verricht om de ontvangst te meten en de portofoons te inspecteren. Het bleek dat het bereik van onze portofoons te beperkt was en dat de dikke betonnen muren en aluminium gevel de ontvangst nog verder verslechterden.”

Geen complexe oplossing

De analyse van OTOS LMR Systems leidde tot de aanschaf van drie nieuwe portofoons met een flink groter vermogen. Op alle 30 meetpunten en zelfs tot in de lift kunnen de BHV’ers nu met elkaar communiceren. Verder moesten de portofoons zo simpel mogelijk te bedienen moeten zijn. “Aan/uitknop, praat- en luistertoets een lesje etherdiscipline, meer hoeft het niet te zijn. Daarnaast hebben we in de zorg vaak beperkte budgetten, dus het moest in een keer goed, betaalbaar zijn en een lange levensduur hebben. “

Technologie

Huub kijkt terug op een prima samenwerking: “Ik kreeg wat ik vroeg. Niet te weinig en ook niet te veel. Niet te goedkoop en niet te duur. Verder weet ik dat het Kenwood portofoons zijn en dat ze het goed doen. Ik heb niet voldoende tijd om me in de technologie erachter te verdiepen. Daar is OTOS LMR Systems voor en dat doen ze goed.”